ทำยังไงให้ผู้ชายชอบ เรื่องหนักใจของ "คนแอบชอบ" คุ้มไหม เมื่อพยายามเป็นคนที่ใช่ เพื่อให้ใครมาชอบ

คำถามสารพัดมากมายที่อยู่ภายในใจ"ทำยังไงให้ผู้ชายชอบ?"... เกิดมาครั้งนึง เชื่อแหละว่าหลายคนคงเคยมีคำถามเหล่านี้อยู่ในใจ เมื่อเราตกหลุมรักใครสักคน หรือเกิดอาการอยากเป็นคนที่ถูกเลือก ถูกชอบหรือ พูดง่าย ๆ แบบภาษาวัยรุ่นว่า"ถูกช้อยส์"จริง ๆ แล้ว เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ เป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ จึงไม่แปลกนัก ถ้าผู้หญิงจะเกิดคำถามในใจว่า" ทำอย่างไรให้ผู้ชายชอบ "

" การเลือกคู่ในมุมมองวิทยาศาสตร์ "

หากลองมองย้อนไป การเลือกคู่ เป็นสิ่งที่อยู่ใน DNA ของมนุษย์ เฉกเช่นการเลือกคู่ตามทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์อย่าง ทฤษฎีของชาลส์ ดาวิน กล่าวว่าการเลือกคู่ของมนุษย์นั้น คือการแข่งขันกันในวิถีธรรมชาติ และมีเป้าหมายหลักก็คือ การสืบพันธุ์ดังนั้นเพศหญิง และเพศชายมักจะกำหนดลักษณะของคู่ครองไว้คร่าว ๆ แต่ที่เห็นได้ทั่วไปคือ พื้นฐานของมนุษย์เพศหญิงจะต้องการเพศชายที่มีรูปร่างแข็งแรง กำยำ มีลักษณะนิสัยที่เข้มแข็ง สามารถปกป้องบรรดาลูก ๆ ได้ ในขณะที่ฝ่ายผู้ชายจะชอบเพศหญิงที่มีสะโพกผาย มีหน้าอกใหญ่ หรือเพศหญิงที่มีแนวโน้มที่จะเป็นแม่พันธุ์ที่ดีได้ ก็เพื่อสร้างความแน่ใจได้ว่าเธอสามารถจะสืบทอดทายาทของเขาได้นั้นเองค่ะ

เห็นได้ว่า"ความรัก " "การเลือกคู่ "การกำหนดสเปค"นั้นล้วนแต่เป็นส่วนหนึ่งในธรรมชาติและถูกฝังอยู่ลึก ๆ ภายใน DNAมนุษย์ในมุมมองวิทยาศาสตร์อาจจะโยงไปถึงขั้นการดำรงพันธ์ุ แต่ก็เพียงพอที่จะบอกทุกคนว่า "ไม่ได้แปลกอะไรหากมนุษย์จะกำหนด สเปค กำหนดความชอบ กำหนดข้อต่าง ๆ ในการเลือกคู่ในแบบตัวเอง"การจะเป็นผู้เลือก หรือผู้ถูกเลือก

จึง

ไม่ใช่เรื่องผิดไม่ใช่เรื่องแปลก และก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายตรงไหน ถ้าผู้หญิงคนนึงจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในการขบคิดว่า"จะทำอย่างไรให้เป็นคนที่ใช่" "เมื่อเจอคนที่ตัวเองชอบ"

"เรามีสิทธ์เลือก และย่อมมีสิทธิ์เป็นผู้ถูกเลือก"

แน่นอนว่าหากเราไม่ได้ไปแอบชอบใครเขาก่อน ตามหลักอะไรก็แล้วแต่ผู้หญิงอย่างเรา ๆ ทุกคน มีความสามารถที่จะเลือกใครก็ได้มาเป็นคู่ครองถึงเวลาที่จะหยุดค่านิยมชายเป็นใหญ่ ที่ผู้หญิงจะต้องเป็นฝ่ายถูกเลือกอยู่เสมอ ไม่ว่าจะในอดีตที่ต้องเป็นฝ่ายถูกขอ ถูกคลุมถุงชน ถูกบังคับจิตใจให้ต้องแต่งกับชายที่ใครไม่รู้ โดยไม่มีสิทธิ์เลือกเอง หรือแม้แต่ในปัจจุบันที่ยังเหลือค่านิยม ที่ผู้หญิงเองจะต้องเป็นฝ่ายถูกจีบ หรือมักจะถูกปลูกฝังไม่ให้เป็นฝ่ายรุก เพราะถูกมองไม่ดี ไม่มีค่า ทั้ง ๆ ที่ความจริงผู้หญิงทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเป็นฝ่ายเริ่ม เป็นเลือกเอง เป็นฝ่ายรุก โดยที่คุณค่าของเธอไม่ได้ลดลงเลย แล้วถ้าหากไปแอบชอบใครเขาล่ะ หรือเลือกแล้ว แต่ตัวเองก็กลับไปเป็นตัวเลือกเขาอีกทีล่ะ ? ก็ให้นึกถึงความเท่าเทียมและสัจธรรมความจริงเข้าไว้ เมื่อเรามีสิทธิ์เลือก เราเองก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นผู้ถูกเลือกได้เสมอ แต่จงจำไว้เสมอว่า"คุณค่าของเราไม่เคยลดลงเลย"

ไม่ใช่เรื่องผิดและน่าอายตรงไหนหรอก หากเราจะพยายามที่จะทำให้ใครสักคนนึงที่เราชื่นชอบ และปลื้มเขามาก ๆ มาตกหลุมรักเรา หันมามองเรากลับบ้าง หากมองในแง่ของด้านการพัฒนาคุณภาพชีวิต บางครั้งการที่ผู้หญิงอย่างเราตกหลุมรักผู้ชายหรือใครสักคน ก็สามารถเป็นแรงบันดาลใจในการพัฒนาตัวเอง ทำให้เราพยายามเป็นคนที่ดูดีขึ้น หันกลับมาดูแลตัวเองมากขึ้น หรือบางคนถึงขั้นเปลี่ยนแปลงตัวเองจนเป็นอีกคนนึงขึ้นมาเลย "แรงบันดาลใจที่ดี การเปลี่ยนแปลงที่ดี" ล้วนแต่เป็นเรื่องดี ๆ ที่เกิดจากการตกหลุมรัก เกิดจากการแอบชอบ แล้วอยากเป็นคนที่ใช่ และยิ่งเป็นเรื่องราวดี ๆ ยิ่งไปอีก ถ้าหากใครคนนั้นกลับมาชอบเราเข้าจริง ๆ เหมือนกับว่า ชีวิตนี้ได้ถูกหวยกับเขาบ้างสักครั้ง !!!

แล้วถ้าเกิดว่า หวยแดกล่ะ !!! หากการ "แอบชอบ" นั้น ไม่ได้เป็นอย่างที่ใจเราต้องการ และกลับไม่ได้ลงเอยกับคนที่ชอบ หรือการที่พยายามเป็นในแบบที่เขาชอบ แต่เขากลับไม่ชอบ เราจะรับมืออย่างไร ?

"เมื่อสเปคของเขา ไม่ใช่เรา"

เป็นเรื่องยากขึ้นมาทันทีเมื่อ คนที่เราแอบชอบ เอ่ยถึงสเปคของเขาแต่กลับไม่ใช่เราเลย ตัวอย่างง่าย ๆ ที่ตัวเองเคยเจอคือ ผู้ชายบอกว่า "ชอบผู้หญิง ๆ ห้าว ๆ แมน ๆ ลุย ๆ" ซึ่งเมื่อกลับมามองที่เราปุ๊บ ต้องอุทานแบบ หยาบ ๆ เลยว่า อี*** อี*** What ? ? มันตรงข้ามกับฉันทุกอย่างเลย ก็ฉันไม่ใช่ผู้หญิงห้าว ๆ แต่เป็นผู้หญิงที่โคตรจะผู้หญิ๊ง ผู้หญิง ชอบแต่งตัว รักสวยรักงาม แถมยังกระเดียดไปค่อนดัดจริตนิดหน่อยเลยด้วย แล้วแบบนี้ต้องทำยังไงล่ะ...สิ่งแรกที่เข้ามาในหัวเลยคือ "ไม่" ฉันจะไม่เปลี่ยนตัวเองเป็นแบบที่เขาชอบเลย เพราะมีมุมมองว่า"ต่อให้เรายอมเปลี่ยนเป็นในแบบที่เขาชอบ และเขาดันชอบเราจริง ๆ เราจะมีความสุขจริง ๆ เหรอ กับการที่เราไม่ได้เป็นตัวเองเลย สุดท้ายความรักก็ไปไม่ถึงไหนอยู่ดี เพราะเหมือนเขาตกหลุมรักเราในอีกเวอร์ชันหนึ่ง ซึ่งไม่ได้เป็นเวอร์ชันจริง ๆ"จะดีกว่าไหม ถ้าให้เขาชอบและรักเราในแบบที่เราเป็น และเป็นเราจริง ๆ โดยที่เราไม่ต้องพยายามเป็นคนอื่นเลย

แต่ก็ไม่ผิดหรอก ถ้าใครคิดว่าอยากลองเปลี่ยนเพื่อคนที่เราชอบดู แต่อยากให้ช่างใจว่าคุ้มไหม กับการเปลี่ยนตัวเองโดยที่เราก็คาดเดาไม่ได้ว่า เขาเองจะเลือกเรารึเปล่าตรงจุดนี้แนะนำว่า ถ้าเลือกเปลี่ยนแล้วก็เปลี่ยนในเชิงที่เราเองก็ไม่ได้สูญเสีย หรือเสียดายอะไร

"พยามแค่ไหน ก็ไม่ใช่คนที่ใช่ของเขาเลยสักที"

ถ้าเกิดว่า "เราเลือกเดินมาในจุดที่สู้แบบสุดใจ อยากเป็นคนที่ใช่ของเขาแบบเลือกทำทุกวิถีทางแล้ว ก็ยังไม่ใช่สักที" ก็ถึงเวลาที่ต้องทบทวนแล้วว่า สิ่งที่ทำอยู่นั้น ได้ผลจริงเหรอ ถึงเวลาแล้วรึเปล่าที่เราต้องรับความจริงว่า"คนที่ไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่อยู่ดี "บางครั้งต่อให้เราพยามแค่ไหน เปลี่ยนตัวเองแล้ว เปลี่ยนตัวเองอีก ถ้าหากเขาไม่ได้ชอบเรา ยังไงเราไม่ใช่อยู่ดีถ้ารู้ตัวว่า เรากำลังตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แนะนำให้เรา Move on ออกมาดีกว่า เพราะบนโลกใบนี้นั้น มีคนเยอะเกินกว่าที่จะเสียเวลาเพื่อใครคนเดียว อย่าเสียเวลาตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ และจงเชื่อเถอะว่า ต้องมีใครสักคนแหละ ที่เกิดมาแมทช์กับเรา เราเลือกเขาและเขาก็เลือกเรา